W dniu 28 września bieżącego roku korzystając z pięknej, jesiennej pogody podopieczni i opiekunowie Warsztatu Terapii Zajęciowej wybrali się na poznawanie jednego z najstarszych i najpiękniejszych miast w Polsce, jakim niewątpliwie jest malowniczo położony nad Sanem Przemyśl.

Na miejscu czekali na nas przewodnicy, po wejściu do naszego autobusu i busa zaczęli opowiadać nam historie Miasta Przemyśla.

Rozpoczęliśmy  od wyjazdu na Zniesienie – miejsce widokowe, gdzie stoi 22 – metrowy metalowy krzyż, a przed nim 14- metrowa figura Chrystusa Miłosiernego. Monument powstał w 2000 roku, aby upamiętnić Rok Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa. Innym powodem było zawierzenie Przemyśla Bożemu Miłosierdziu. Krzyż jest widoczny z bardzo daleka, ponieważ znajduje się w najwyższym punkcie miasta. Tuż obok znajduje się parking, a za krzyżem Fort XVI Zniesienie. Obecnie zachowały się: brama, kilka schronów oraz szańce z poprzecznicami i wałami. Z góry mogliśmy zobaczyć również piękną panoramę miasta i okolic. Przemyśl to kraina wzniesień, ponieważ geograficznie położony jest w miejscu łączenia się Pogórza Przemyskiego i Dynowskiego z Kotliną Sandomierską, co tworzy Bramę Przemyską. Po przejechaniu wzniesienia udaliśmy się na parking, tam podzieliliśmy się na 2 grupy.

Grupa I zaczęła zwiedzanie od Rynku. Zabytkową część miasta stanowi urokliwy, pochyły rynek z brukowanymi uliczkami, pochodzącymi z XIX wieku. W centrum miasta znajdują się ciekawe posągi. Na pamiątkę Twierdzy Przemyśl i jej obronnej funkcji stanął w rynku pomnik Wojaka Szwejka, któremu od niedawna towarzyszy pies. W jego pobliżu znajduje się fontanna z figurą przedstawiającą niedźwiedzia, który uchodzi za symbol miasta i można odszukać go w herbie Przemyśla. Według legendy Książę Przemysław – założyciel miasta ujrzał go na jednym w wzniesień, na którym następnie postanowił wybudować swój gród.

Kolejnym punktem  była Archikatedra Przemyska, jest bardzo bogato zdobiona, a w jej wnętrzu można podziwiać ołtarz wykonany z czarnego marmuru, piękne kaplice i ścienne malowidła.

Następnie udaliśmy się na Plac Niepodległosci, który łączy się z głównymi traktami spacerowymi przemyskiej starówki. Dawniej były na nim budynki, w którym do 1941 roku mieszkali Rusini i Rusinki. Obecnie mieszkańcy nazywają to miejsce Karolkiem. Dlaczego? Ponieważ za fontanną stoi pomnik Jana Pawła II, czyli „Karolka”. Dawniej stał tam generał Karol Świerczewski. Wokół placu są liczne restauracje oraz stare kamienice. Przy Placu Niepodległości jest Muzeum Dzwonów i Fajek. Z wieży budynku co 3 godziny gra hejnał w trzy strony. Dlatego w trzy strony, ponieważ Przemyśl był otoczony murem z trzema bramami. Jeśli chodzi o same fajki, to tradycje fajczarskie sięgają lat 70. XIX wieku.  Obok muzeum jest pomnik w kształcie fajki – ławeczki, w którym symbolicznym odpaleniem tytotniu startuje doroczne święto fajki w Przemyślu.

Między czasie II grupa ze swoim przewodnikiem udała się do Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej, które jest zlokalizowane w samym sercu Przemyśla i znajduje się w nowoczesnym budynku. We wnętrzach obiektu zgromadzono różnorodne ekspozycje związane z historią miasta oraz jego mieszkańcami.  Dowiedzieliśmy się jak wyglądało życie mieszkańców we wczesnym średniowieczu, jakimi narzędziami się posługiwali, jak je wykonywali. Poznaliśmy też dzieła sztuki sakralnej związane z 2 narodami: Polakami i Ukraińcami, które zostały uporządkowane chronologicznie.

W Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej  zobaczyliśmy wystawy o przemyskich Żydach, którzy byli jedną z najliczniejszych społeczności w mieście. O ich funkcjonowaniu w mieście przed II wojną światową przypominają:

liczne zdjęcia
pamiątki po mieszkańcach dzielnicy żydowskiej
obrazy, grafiki, zwoje Tory
lampki chanukowe
balsaminki, pucharki i kieliszki kiduszowe
..i wiele innych przedmiotów
Budynek muzeum został wybudowany na terenie dawnej dzielnicy żydowskiej. Ważnym elementem ekspozycji jest także wystawa o Twierdzy Przemyśl.

Ostatnim naszym punktem zwiedzania obu grup był Zabytkowy Dworzec Kolejowy. Powstał w 1895 -1860 roku i był w czołówce najokazalszych obiektów na linii z Krakowa do Lwowa. 10 lat temu przeszedł remont i przywrócono mu wygląd sprzed niemalże 100 lat. Zabytek ma piękną formę architektoniczną nawiązującą do architektury pałacowej i bogatą dekorację wnętrz. Na elewacji zewnętrznej widać liczne wsporniki, fryzy, pilastry, półkolumny, gzymsy i inne ozdóbki. Na samej górze znajduje się balustradowa attyka z tralkami, zegar i data powstania (1895). Wewnątrz też można zobaczyć różne gzymsy, pilastry i złocone sztukaterie. Ale najbardziej przyciągają wzrok liczne malowidła. Dekorowany jest także sufit, z którego zwisa oryginalny żyrandol i terakotowa posadzka.

Po zwiedzaniu wszyscy udaliśmy się na pyszny obiad do Restauracji „Perła” przy Zabytkowym Dworcu. W sali restauracyjnej ujrzeć można malowidła Mariana Strońskiego, najsłynniejszego malarza Przemyśla, przedstawiające panoramę miasta i widok na baszty Zamku Kazimierzowskiego.

Niestety wszystko co dobre, kiedyś się kończy. Z żalem żegnaliśmy Przemyśl, który odcisnął w naszych sercach swój ślad. Wszyscy uczestnicy zgodnie oświadczyli, że odwiedzą go ponownie. Zakupione pamiątki i zdjęcia będą nam przypominać o tym magicznym miejscu.